Zapraszamy na wystawę instalacji i rysunku pt. „Kolekcjonerka”, która zakończy się finisażem 12 grudnia o godz. 18:00 w galerii II Piętro. Wystawę można oglądać od 12 listopada. Poniżej parę słów od artystki:
Moja codzienna praktyka twórcza to gimnastykowanie się z codziennością; odszukiwanie, fotografowanie, zestawianie i przetwarzanie istniejących realiów w projekcje własnych wizualnych sentymentów i resentymentów. Uprawiam zbieractwo artystyczne, kolekcjonuję schodzone skarpety, zapisuję strzępy zdań, rysuję, obserwuję. W swojej twórczej praktyce skłaniam się ku stwarzaniu wizualnej narracji poświęconej refleksji nad rzeczywistością, pamięci i różnym aspektom istnienia, często w oparciu o strategie recyklingowe. Wykorzystanie materiałów wtórnych, rzeczy porzuconych lub wziętych z natury urzeka mnie zarówno pod względem ideowym jak i materialnym, wraz z dużą przyjemnością manualnego ich przetwarzania. Na wystawie będzie można zobaczyć część mojej kolekcji w formie instalacji i obiektów zamkniętych w gablotkach kolekcjonerskich pod tytułem „Lekcja skarpet”. Pracę nad cyklem rozpoczęłam w 2008 roku gdy zobaczyłam na swojej skarpetce cudne przetarcie w okolicy pięty, tak zrodził się pomysł zbierania zużytych skarpet i chowania w nich drogocennych rzeczy, w tym artystycznym przypadku są to fotografie bliskich mi osób, napotkanych ludzi lub nieznanych, a jednak z jakiś względów ważnych. Posługiwanie się materiałami podręcznymi czy znalezionymi staje się dla mnie wyzwaniem w poszukiwaniu innowacyjności, która czasem prowadzi do zaskakujących eksperymentów. Czasem przedmioty codzienne pozbawione pierwotnego znaczenia ujawniają zaskakujące cechy sensotwórcze i wizualne, uwodzą i stają się moimi fetyszami. Dzięki pracy nad nimi, estetyzacji i kreacji odsłania się ich piękno na co dzień zakryte użytecznością lub zapomniane pod warstwą kurzu. Pracuję w oparciu o przedmioty znalezione - analogowe i cyfrowe, materiały codziennego użytku i fotografie. Wydaje mi się, że ze zgromadzonych prac będzie można wyczytać, iż jestem dziwną kolekcjonerką zdarzeń i emocji, dlatego moją indywidualną wystawę zatytułowałam „Kolekcjonerka”. Nasza rzeczywistość, w której się poruszamy to wielowarstwowa struktura pełna napięć, czasem sprzeczności i przeciwieństw. Tworząc te zbiory prac, które tutaj prezentuję chciałabym unaocznić myśl, że pod materialną powierzchnią rzeczy pozostaje wciąż wielki obszar metafizyki. Staram się do niego docierać w sobie znany sposób - rysując, szyjąc, konstruując i dekonstruując elementy z mojego najbliższego otoczenia.
Paulina Poczęta
Paulina Poczęta